کمی صبر

عید که آمد

فکری برای آسمان تو خواهم کرد

یادم باشد

روزهای آخر اسفند

دستمال خیسی روی ستاره هایت بکشم

و گلدانی کنار ماهت بگذارم

زندگی، همیشه که این جور پیچ و تاب نخواهد داشت

بد نیست        

 گاهی هم دستی به موهایت بکشی

بایستی کنار پنجره

و با درخت و باغچه صحبت کنی

پنهان نمی کنم که پیش از این سطرها

 "دوستت دارم " را می خواسته ام بنویسم

حالا کمی صبر کن

بهار که آمد

فکری برای آسمان تو و سطرهای پنهانی خودم خواهم کرد !

 شاید...

شاید هنوز هم بتوان به چشم های دیگری خیره ماند و

سبز شد...

حافظ موسوی

فاطمه روشن